مجازیسازی سرور (Server Virtualization) یکی از مهمترین دستاوردهای فناوری اطلاعات در دهههای اخیر بهشمار میآید که نقش بسزایی در بهینهسازی منابع سختافزاری و افزایش بهرهوری زیرساختهای IT ایفا میکند. در این فناوری، یک سرور فیزیکی به چندین سرور مجازی تقسیم میشود که هر یک میتواند سیستمعامل و برنامههای خاص خود را اجرا کند. این کار توسط نرمافزارهای مجازیساز مانند VMware، Microsoft Hyper-V، KVM یا Proxmox انجام میشود.
مزایای مجازیسازی سرور
-
کاهش هزینهها
یکی از مهمترین مزایای مجازیسازی سرور، کاهش چشمگیر هزینههای سختافزاری و مصرف انرژی است. با ادغام چند سرور در یک دستگاه فیزیکی، نیاز به خرید چندین سرور مجزا از بین میرود و هزینههای نگهداری و مصرف برق نیز بهطور قابل توجهی کاهش مییابد. -
افزایش بهرهوری منابع
در مجازیسازی، منابع سختافزاری بهصورت هوشمند بین ماشینهای مجازی تخصیص داده میشود، که باعث جلوگیری از هدررفت منابع میگردد. این فناوری امکان استفاده حداکثری از ظرفیت سرور را فراهم میکند. -
سهولت در مدیریت و نگهداری
مدیران شبکه میتوانند از طریق پنلهای مدیریتی متمرکز، ماشینهای مجازی را کنترل، پشتیبانگیری، یا بهروزرسانی کنند. همچنین در صورت بروز خطا در یکی از ماشینهای مجازی، سایر VMها تحت تأثیر قرار نمیگیرند. -
قابلیت بازیابی سریع و افزایش امنیت
با استفاده از Snapshot و Backup، امکان بازگردانی سریع سیستمها در صورت بروز مشکل وجود دارد. همچنین میتوان برای هر ماشین مجازی سیاستهای امنیتی جداگانه تعریف کرد. -
انعطافپذیری و مقیاسپذیری بالا
افزودن ماشینهای مجازی جدید یا انتقال آنها به سرورهای دیگر، بدون نیاز به توقف عملکرد کلی سیستم امکانپذیر است، که این موضوع در محیطهای داینامیک بسیار حائز اهمیت است.